Narciarstwo w Polsce i na świecie
Dzisiejsze narciarstwo znamy, jako ogromny przemysł gdzie w laboratoriach z wykorzystaniem zaawansowanych technologii produkuje się sprzęt wysokiej, jakości dla fanów białego szaleństwa uprawiających ten sport rekreacyjnie a przy wyciągach narciarskich powstają nowoczesne kurorty.
Jednak początki tego dziś popularnego sportu wyglądały inaczej.
Narciarstwo na świecie:
Około 5 tysięcy lat temu w Skandynawii używano tzw. Karple, czyli przybory służące do poruszania się po śniegu i swoją funkcjąprzypominały narty. Według teorii Fridtjofa Nansena, kolebką narciarstwa jest Azja Środkowa‐ Bajkał i tereny Gór Ałtajskich (Syberia) właśnie tam narty używane były, jako sposób przemieszczania się po śniegu, głównie w celach myśliwskich w pogoni za zwierzyną. Świadczą o tym rysunki naskalne znalezione w tych miejscach.
Zaś uczeni naukowcy twierdzą, że narty powstały w kilku miejscach jednocześnie, czyli tam gdzie klimat i warunki wymagały sprawniejszego poruszania się, dlatego też można pierwsze narty podzielić na trzy typy:
• Wariant południowy (narty krótkie, gołe, bez podbicia skórzanego z wyżłobieniem dla
stopy. Występowały od Uralu po południową Skandynawie oraz w krajach nadbałtyckich aż po Polskę).
• Wariant arktyczny (narty te mają oba końce ostro zakończone i podgięte, obciągnięte
futrem, posiadały cztery otwory, przez które były przeciągnięte rzemienie służące do
mocowania. Występowały na Syberii i w północnej Skandynawii).
• Wariant północny (narty były nierównej długości i szerokości. Narta lewa z rowkiem była
dłuższa, tzw. narta ślizgowa zaś narta prawa krótsza i szersza podbita była skórą
i była narta odbijająca. Występowały tylko w Europie w rejonie Finlandii).
W średniowieczu popularne dziś narty służyły do celów komunikacyjnych, myślistwa i techniki wojennej. Od samego początku do jazdy na nartach stosowano jeden kij, który miał służyć sprawniejszemu poruszaniu się, kierowaniu. Kij miał również inne zastosowanie:
Ułatwiał równowagę, służył, jako hamulec przy zjazdach z góry, jak również broń podczas polowań.
Zastosowanie drugiego kija nastąpiło dużo później – mianowicie, gdy narciarstwo zmieniło swoją funkcję z utylitarnej na sportową.
w XVII wieku jazdę na nartach zaczęto postrzegać, jako sport, prekursorem tej formy uprawiania sportu była Norwegia.
Na początku narciarstwo sportowe dotyczyło tylko dyscyplin klasycznych, czyli: biegów i skoków.
W Późniejszym okresie powstał slalom różnił się od tego, którego znamy dziś oceniano, bowiem wtedy styl zjazdu a nie jak dziś czas.
Narciarstwo w Polsce:
W Polsce za początek narciarstwa uznaje się rok 1894 kiedy Barabasz przybył do Zakopanego i opanował sposób jazdy na nartach. Prekursorem w Polsce był Stanisław Barabasz, bo o nim mowa własnej konstrukcji narty używał podczas wypraw w góry oraz w trakcie polowań.
W XX wieku działalność Towarzystwa Zabaw Ruchowych ukierunkowana była na propagowaniu turystyki narciarskiej. W tym czasie rozpoczynały działalność kluby, towarzystwa, jak też sekcje narciarskie. 26.XII.1919 roku powstał Polski Związek Narciarski (PZN) PZN od początku zajmował się sportem, rok 1929 w Zakopanem odbyły się I Międzynarodowe Zawody Narciarskie FIS. W programie zawodów były takie konkurencje jak: konkurencje klasyczne‐ biegi, skoki, oraz kombinacja.
Pierwszy w Tatrach „bieg zjazdowy” rozegrano na Kasprowym Wierchu w okolicy Hali Gąsienicowej.
Po zawieszeniu polskich związków przez niemieckiego okupanta, nastąpiła w 1945roku po wojnie ich reaktywacja.
Czas przemian po 1989 roku wpłynął negatywnie na rozwój polskiego narciarstwa i był czasem braku rozwoju.
Rozwój nastąpił wraz z rozwojem kariery skoczka Adama Małysza na początku XXI wieku
2010 r. ogromne sukcesy w biegach narciarskich Justyny Kowalczyk.
Dwukrotna mistrzyni świata triumfatorka klasyfikacji generalnej Pucharu Świata
Trzykrotna medalistka IO (złoto, 2x srebro)